Τρίτη 26 Απριλίου 2016

Ρεβιθοσαλάτα με πορτοκάλι







Και να 'μαστε στη Μεγάλη Εβδομάδα της νηστείας. Είτε για θρησκευτικούς, είτε για λόγους αποτοξίνωσης λέμε το ψωμί ψωμάκι και το ρεβίθι ρεβιθάκι! Κι επειδή θα τα φάμε τα όσπρια μας αυτή την εβδομάδα και μάλιστα με το παραπάνω, προτείνω να πρωτοτυπήσουμε και να τα φτιάξουμε κάπως διαφορετικά.

Η Αγαπημένη σαλάτα του Κοντορεβιθούλη

       


          Στο μεγάλο γυάλινο βάζο, δίπλα από τη μπλε πλαστική σακούλα με τον ξινό τραχανά, μέσα στο τελευταίο προς  τα δεξιά ντουλάπι της κουζίνας του σπιτιού της οικογένειας Πατακανά,  ζούσε το πιο μικρό ρεβιθάκι του κόσμου! Τόσο αυτό όσο και τα εκατοντάδες άλλα αδελφάκια του που βρίσκονταν κι αυτά μέσα στο βάζο, ήταν βιολογικά, που σημαίνει ότι αναπτύχθηκαν χωρίς τη χρήση χημικών και φαρμάκων, αλλά μόνο με αγνό νεράκι.

Τρίτη 5 Απριλίου 2016

Ριζότο με σπαράγγια




         Παρά το γεγονός ότι γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Καβάλα, σε μια από τις πόλεις της Ελλάδας δηλαδή που καλλιεργούνται συστηματικά τα σπαράγγια, οφείλω να ομολογήσω ότι άρχισα να τα τρώω και να τα λιγουρεύομαι τα τελευταία χρόνια. Η αλήθεια είναι βέβαια ότι το σπαράγγι το καημένο δεν είναι ιδιαίτερα διαδεδομένο στη χώρα μας, άντε να το βρεις σε καμιά ψαγμένη συνταγή σε κανένα γαλλικό εστιατόριο.

Ο Ρούλης ο μικρός νεραϊδούλης και το ριζότο των εξωγήινων σπαραγγιών

          


            Ο Ρούλης ο μικρός νεραϊδούλης, παρά τα μόλις 1253 χρόνια του (που είναι πολύ λίγα στον νεραϊδόκοσμο), είχε καταφέρει να γυρίσει σχεδόν όλο τον κόσμο. Είχε βλέπετε μια πολύ σημαντική αποστολή να φέρει εις πέρας, η οποία απαιτούσε συχνά, σχεδόν καθημερινά ταξίδια εκτός της νεραϊδοχώρας του. Κάθε μικρός νεραϊδούλης και νεραϊδούλα, μόλις τελείωναν τον σχολείο και έπαιρναν το απολυτήριό τους, αποκτούσαν το πρώτο τους μαγικό ραβδάκι, και αποφάσιζαν πώς θα το χρησιμοποιήσουν ώστε να βοηθήσουν τους ανθρώπους ή τα ζώα ή τα φυτά, ολόκληρο τον πλανήτη Γη δηλαδή.

Κυριακή 27 Μαρτίου 2016

Κέικ με πορτοκάλι και ολίγη σοκολάτα




Έχω δει τι παθαίνουν τα παιδιά στην πρώτη τους επαφή με τη σοκολάτα. Σεληνιάζονται…Τους γυρίζει το μάτι (κυριολεκτικά, το είδα πρόσφατα). Η ζάχαρη κατά καιρούς έχει χαρακτηριστεί ως εξαρτιογόνος ουσία, παρόλο που επιστημονικά δεν έχει αποδειχθεί κάτι τέτοιο. Το σίγουρο είναι ότι η υπερβολική κατανάλωσή της είτε σε σοκολάτες (προσοχή κάποιοι πιστεύουν ότι οι σοκολάτα υγείας δεν περιέχει ζάχαρη- έχει πως δεν έχει, απλά λιγότερη), είτε σε άλλα γλυκά, δεν κάνει καλό ούτε σ’ εμάς ούτε στα παιδιά.

Το κέικ της σοκολατένιας γιγάντισσας με τα πορτοκαλοσκουλαρίκια




Μια φορά κι έναν καιρό, σ’ ένα μικρό γραφικό χωριουδάκι χτισμένο στην κοιλάδα του μεγάλου ποταμού Γκερν, στους πρόποδες του μεγάλου βουνού Ζαστ, ζούσε μια όμορφη και καλοσυνάτη κοπέλα που την έλεγαν Ίλκα. Η Ίλκα ζούσε μαζί με τον πατέρα της, που ήταν ο καλύτερος φούρναρης του χωριού και ζύμωνε τα πιο αφράτα και λαχταριστά ψωμάκια που είχαν ποτέ δοκιμάσει οι συγχωριανοί του! Αλλά και η Ίλκα δούλευε στο φούρνο, και μάλιστα έφτιαχνε τα πιο νόστιμα κέικ, που έκαναν μικρούς και μεγάλους να κάνουν ουρές έξω από τον φούρνο για να τα δοκιμάσουν! 

Σάββατο 19 Μαρτίου 2016

Φωλιές με πράσα και μανιτάρια




Παρόλο που μπήκε η άνοιξη ο καιρός μας τα χαλάει. Βροχές και κρύο. Πάνω που είπαμε να βγούμε λίγο έξω να ξεσκάσουμε, να περπατήσουμε, να πάρουμε τον αέρα μας τέλος πάντων...τσούπ αλλαγή σχεδίων. Βροχή, σπίτι, ταινιούλα και τί άλλο; πίτσα!!! Αλλά επειδή είμαι απ' αυτές που βαριέμαι να το ανοίξω το φύλλο της πίτσας θα το απλοποιήσω και θα το κάνω μικρές φωλίτσες, caltzone που λένε και οι γείτονες Ιταλοί.